Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

” Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ "

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ Ή ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥΣ.
από xper
δημοσιεύτηκε23 March, 2018
ΧΩΡΙΣσχόλια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ Ή ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥΣ.

ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΕΓΓΡΑΦΑ, ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ, ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ Κ.ΛΠ.) ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΑΣ!

Τηλ. Επικοινωνίας: 2310 432091 – mail: iape1@otenet.gr Διεύθυνση: Ανδρέα Παπανδρέου 29Α, συνοικισμός Αγίου Ιωάννη, Καλαμαριά.

................................................................................................. Σε σένα που άπλωσες το στοργικό σου χέρι για να αγκαλιάσεις το ξενιτεμένο μου μικρό ...

” Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ "

Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο δύσκολος χειμώνας του 1941-42 έθεσε επιτακτικά το ζήτημα της επιβίωσης και στην Καλαμαριά, περισσότερο για τα μικρά ορφανά και τα παιδιά των άπορων οικογενειών.

Για τη σωτηρία τους, τιο ποντιακό σωματείο Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, απέστειλε 113 παιδιά της Καλαμαριάς σε χωριά των νομών Κοζάνης, Φλωρίνης, Πέλλας και Κιλκίς - με ποντιακό κυρίως πληθυσμό - ώστε να αποφευχθούν θύματα από τον υποσιτισμό και τους βομβαρδισμούς. Πρωτεργάτης σ’ αυτήν την πρωτοβουλία υπήρξε ο Καλαμαριώτης Μιχαήλ Μεταλλείδης, σημαντικός ενεργός πολίτης της Καλαμαριάς και πολιτευτής της Ένωσης Φιλελευθέρων, με συμμετοχή στις εκκλησιαστικές επιτροπές, τα σχολικά συμβούλια και τη διοίκηση των Προσκόπων.

Εξίσου βασικό ρόλο διαδραμάτισαν ο Πόντιος πολιτικός Λεωνίδας Ιασονίδης, ο ιατρός Θεοφύλακτος Θεοφυλάκτου, εξέχων στέλεχος της Ευξείνου Λέσχης, και ο Αλέξανδρος Σιβρόπουλος, πρόεδρος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Εορδαίας. Από τον Μάρτιο του 1942 ξεκίνησαν οι αποστολές παιδιών, συνοδευόμενες από τον Μιχαήλ Μεταλλείδη, με λεωφορεία και φορτηγά που είχε μισθώσει ο Ερυθρός Σταυρός.

Τα παιδιά αυτά ήταν κυρίως ποντιακής καταγωγής, από 6 έως 13 χρονών. Οι κάτοικοι των προσφυγικών χωριών δεν δίστασαν ούτε στιγμή να ανταποκριθούν στην έκκληση για τη σωτηρία των παιδιών. Αγόρια και κορίτσια φιλοξενήθηκαν, τράφηκαν και ανατράφηκαν από προσφυγικές ποντιακές αγροτικές οικογένειες, με την κοινή καταγωγή να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επίδειξη αλληλεγγύης προς αυτά. Κάθε οικογένεια μοιράστηκε το υστέρημά της με το παιδάκι που είχε “υιοθετήσει”, μειώνοντας μάλιστα με τον τρόπο αυτό το μερίδιο από τα παιδιά των δικών τους πολύτεκνων οικογενειών.

Το χωριό που δέχθηκε τον μεγαλύτερο αριθμό παιδιών ήταν το Μεσιανό Γιαννιτσών, και μαζί μ’ αυτό πρωτοστάτησαν: στο Νομό Κοζάνης τα Κομνηνά, η Λεβαία, ο Άγιος Χριστόφορος, ο Περδίκας, η Πεντάβρυσος και ο Φιλώτας, στο Νομό Φλωρίνης οι Πέτρες και το Λιμνοχώρι, στο Νομό Κιλκίς, ο Ροδώνας.

Χάρη στην αυταπάρνηση και την ευθύνη αυτών των ανθρώπων 113 παιδιά της Καλαμαριάς σώθηκαν από τους βομβαρδισμούς, την πείνα και τις ασθένειες που έφερε στη Θεσσαλονίκη η σκληρή γερμανική Κατοχή. Οι κάτοικοι των χωριών δεν παρέλειψαν επίσης να αποστέλλουν τρόφιμα και στις οικογένειες των παιδιών στην Καλαμαριά.

Από τις αρχές του 2018, το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού - σε συνεργασία με την Έδρα Ποντιακών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., τον Συλλόγο Ποντίων Μεσιανού, τις κοινότητες και τους συλλόγους των χωριών, πραγματοποιεί ερευνητικό πρόγραμμα για το θέμα της ομαδικής αποστολής παιδιών της Καλαμαριάς σε χωριά της Μακεδονίας.

Γίνονται επισκέψεις στα χωριά και συλλέγονται προφορικές μαρτυρίες τόσο από τους ηλικιωμένους κατοίκους των χωριών, όσο και από κατοίκους της Καλαμαριάς, που ως παιδιά είχαν βιώσει την εμπειρία της φιλοξενίας αυτής.

Σε μια εποχή μεγάλης στέρησης και επικινδυνότητας η “υιοθεσία” των παιδιών της Καλαμαριάς αποτέλεσε τεράστια ευθύνη αλλά και κορυφαία πράξη αγάπης.

Καθώς τα χρόνια πέρασαν και η χώρα έζησε πολλές δοκιμασίες, η αλληλεγγύη των προσφυγικών χωριών ξεχάστηκε και οι Καλαμαριά λησμόνησε να αναδείξει την ευεργεσία αυτή.

Σκοπός της έρευνας εκτός από τη συλλογή ιστορικών τεκμηρίων, είναι η διοργάνωση από τον Δήμο Καλαμαριάς και το ΙΑΠΕ μιας μεγάλης εκδήλωσης μνήμης και ευγνωμοσύνης, προς τιμήν των χωριών και των οικογενειών που επέδειξαν την σημαντική αυτή προσφορά αλληλεγγύης. Ταυτόχρονα συζητείται η σχετική έκδοση, όπως και η δημιουργία ενός ντοκυμαντέρ.

 

Γιατί η αλληλεγγύη μας, η κοινωνική και η ατομική μας ευθύνη έχουν αδρανήσει και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για να πράξουμε το αυτονόητο: να βοηθήσουμε, να στηρίξουμε, να μοιραστούμε."

από άρθρο της Ελένης Ιωαννίδου, στον Πολίτη Κ (περιοδική έκδοση του Δήμου Καλαμαριάς)