Δημήτρης Αντωνίου: Οι "παγκόσμιες μέρες" μου τη σπάνε...αλλά, χρειαζόμαστε μια αφορμή
Ο σεβασμός προς ... τα πάντα, είτε αυτό αφορά ανθρώπους, είτε έννοιες είτε οτιδήποτε ... είναι "στάση ζωής" υπογραμμίζει ο ακτιβιστής Δημήτρης Αντωνίου, που, μαζί με την ομάδα του C'est la vie δίνουν το δικό τους μήνυμα για το περιβάλλον, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους, από καθημερινούς πολίτες, ευαίσθητους, ανήσυχους ιδεολόγους, μέχρι πολιτικούς, κράτη και διεθνείς οργανισμούς.
Σε ένα κείμενο που δημοσιεύει στη σελίδα του, ο Δημήτρης Αντωνίου εξηγεί τον συμβολισμό της σημερινής ημέρας και την περιπέτεια με τη δράση της ομάδας που είναι μέλος και σημειώνει πως, όλα ξεκινούν από τον σεβασμό που ο καθένας μας τρέφει για τα πάντα γύρω μας, και πως (ο σεβασμός) είναι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, "τρόπος ζωής"!
Το κείμενο του Δημήτρη
Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές νιώθω τις ‘’παγκόσμιες ημέρες’’ να μου τη σπάνε, γιατί γίνονται αφορμή για ένα πανηγύρι υποκρισίας. Δεν παύουν όμως να αποτελούν και ευκαιρίες για συζητήσεις και προβληματισμούς, που δεν θα κάναμε χωρίς αφορμή. Όπως στα περισσότερα πράματα στη ζωή, έτσι και εδώ, είναι στο χέρι μας εάν θα τις χρησιμοποιήσουμε σωστά ή όχι
Το μήνυμα στο συγκεκριμένο γκράφιτι της παρέας του C'est la vie ήταν “respect the environment to respect yourself’’. Αυτό που θέλαμε να μοιραστούμε ήταν η ιδέα ότι ο σεβασμός δεν αποτελεί μια κατάκτηση που χωράει στην τσέπη και μπαίνει και βγαίνει όποτε τη χρειαζόμαστε, αλλά αποτελεί μία στάση ζωής. Το να σέβεσαι το περιβάλλον, σημαίνει να σέβεσαι τον εαυτό σου.
Καμιά φορά λέω στα παιδιά στα σχολεία που επισκέπτομαι ότι μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις είναι ο σεβασμός στην ζωή. Δεν γίνεται κάποιος να μην σέβεται τη ζωή και να προσέχει στο δρόμο μη προκαλέσει ατύχημα ή να προσέχει το περιβάλλον ή την υγεία του. Από την άλλη, κάποιος που σέβεται τη ζωή, δεν σημαίνει ότι σέβεται και τα πάντα γύρω του. Αυτό που σημαίνει είναι ότι υπάρχει το εύπορο έδαφος για να ενημερωθεί και να προβληματιστεί, ώστε να κάνει εν τέλει την πολυπόθητη σύνδεση. Οδηγώ με προσοχή για να μην βλάψω τη ζωή του συνανθρώπου μου. Προστατεύω το περιβάλλον γιατί είναι το σπίτι μου και το σπίτι των ερχόμενων γενιών.
Άρχισα να κάνω ανακύκλωση πριν 2 χρόνο. Πιο πριν απλά ήμουν απρόθυμος να ενημερωθώ και να ευαισθητοποιηθώ στο θέμα αυτό. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου αλλά η αρχή έγινε γιατί κατάλαβα ότι ο σεβασμός είναι στάση ζωής. Σεβασμός για όλες τις εκφάνσεις τις ζωής, οχι μόνο ότι με βολεύει και όταν με βολεύει.
Αυτά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος.
ΥΓ : Το συγκεκριμένο γκράφιτι το κάναμε σε πάρκο της γειτονιάς, όπου ο τοίχος ήταν γεμάτος βρισιές. Βάλαμε χρήματα και χρόνο για να ομορφύνουμε ένα τοίχο που τον βλέπουν δεκάδες μπόμπιρες κάθε μέρα. Ένα μήνα μετά το γκράφιτι μας, ο τοίχος ήταν ξανά γεμάτος βρισιές και μουντζούρες. Πεισμώσαμε και ξαναπήγαμε να τον ομορφύνουμε αλλά κάποιος γείτονας φώναξε την αστυνομία γιατί νόμιζε ότι τον βανδαλίζουμε. Η αστυνομία κατάλαβε τι είχε συμβεί, αλλά έπρεπε να κάνει τη δουλειά της. Πήρε τους φίλους μου μέσα.
Μια μικρογραφία των συνθηκών μέσα στις οποίες καλούμαστε να αλλάξουμε τον κόσμο. Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο. Αξίζει η προσπάθεια
