Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
έργο του Ουμβέρτου Αργυρού που παρουσιάζει την πραγματική ελληνική τέχνη του προηγούμενου αιώνα

Ελλήνων Πάσχα μέσα από έναν πίνακα Ζωγραφικής

έργο του Ουμβέρτου Αργυρού που παρουσιάζει την ελληνική τέχνη του προηγούμενου αιώνα.
από xper
δημοσιεύτηκε19 April, 2020
ΧΩΡΙΣσχόλια

 Ο Ουμβέρτος Αργυρός *,  φιλοτεχνεί το έργο «Ανάσταση» το 1932

ανασταση

Πρόκειται για τον πίνακα "Ανάσταση", λάδι σε καμβά και βρίσκεται στην Εθνική Τράπεζα. 

Αφορά μνήμες του τόπου μας, μιας και απεικονίζει ένα βράδυ Ανάστασης, αναμφίβολα σε κάποιο χωριό της Αττικής.  Το μαρτυρά η χαρακτηριστική φορεσιά  της Αττικής - πιθανόν μεσογείτικη - που φορούν οι γυναίκες!

Αναγνωρίζουμε τα κοσμήματα στο μέτωπο ("ξελίκι") και στο στήθος, το "τζάκο" τη "γρίζα", το γιορτινό μαντήλι ("μπόλια")...

Ένα μοναδικό έργο ζωγραφικής με το δικό του φως.

Δυο γυναίκες με παραδοσιακές στολές γυρνούν από την Εκκλησία με αναμμένες λαμπάδες.

Το φως, ως κάτι το μοναδικό και το μαγικό φωτίζει τα χαρούμενα πρόσωπά τους.

Σίγουρες για το μήνυμα της Ανάστασης κοιτάζουν το Φως ως σύμβολο της αισιοδοξίας. 

Με το έργο του αυτό δείχνει τη ζωή στο χωριό αυτές τις μέρες με πλήθος κόσμου να πηγαίνει στην Εκκλησία η οποία είναι φωτισμένη αυτό το άγιο βράδυ.

Έργο που μεταφέρει την παράδοση της ελληνικής αγροτικής πραγματικότητας μέσα από τη μοναδικότητά του.

Ουμβέρτος Σ. Αργυρός (1882, Καβάλα - 1963, Αθήνα)

* Ο Ουμβέρτος Αργυρός (Καβάλα 1884-Αθήνα 1963), υπήρξε μαθητής του Νικηφόρου Λύτρα και του Γεωργίου Ροϊλού στο Σχολείο των Τεχνών (μετέπειτα Σχολή Καλών Τεχνών) από το 1900 έως το 1904, συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου και το 1929 εξελέγη   Καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ανάμεσα στους μαθητές του και ο Γιάννης Μόραλης.

Οι πίνακές του διακρίνονται για τη λυρική διάθεση με ιμπρεσιονιστικές πινελιές. Η θεματολογία του περιλαμβάνει προσωπογραφίες, τοπία, ηθογραφικά, εικόνες της καθημερινής ζωής και είναι επίσης πολύ γνωστά τα πολεμικά του θέματα από το έπος του '40.

Ανήκει στους τελευταίους εκπροσώπους της Σχολής του Μονάχου.