Η πρώτη open air βιβλιοπαρουσίαση από τον Σταύρο Κωνσταντινίδη

Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης* και οι Εκδόσεις Επίκεντρο παρουσίασαν την Τρίτη 21 Ιουλίου στις 19.30, στο ουζερί Αγορά, (Καπποδιστρίου 5 και Ιωνος Δραγούμη) στη Θεσσαλονίκη, το νέο του βιβλίο «Αναζητώντας την κανονικότητα» που προλογίζει η Σώτη Τριανταφύλλου.

 Η καλύτερη περιγραφή της όμορφης και παρεΐστικης βραδιάς γίνεται από τον ίδιο τον συγγραφέα | διαβάζουμε από το προφίλ του στο facebook:

"Ήταν ένα βράδυ σε ζεστό κλίμα, και τη γνωστή υγρασία της Θεσσαλονίκης, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Ήταν όμως πάνω απ’ όλα και εν’ μέσω του φόβου ακόμη της πανδημίας, ένα βράδυ με αισθητική. Εξωτερική αισθητική στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα του πεζόδρομου στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, και εσωτερική στο περιεχόμενο του λόγου των εκλεκτών καλεσμένων ομιλητών.

Η έννοια της «κανονικότητας» του νέου μου βιβλίου, κατάφερε εντέλει να τροφοδοτήσει τις πρώτες δημόσιες συζητήσεις. Επειδή η χρήση του όρου είναι πολυποίκιλη στην καθημερινότητα, υποχρεωτικά δημιουργεί παρεξηγήσεις.

Η αριστερά του λυρισμού και της ναΐφ αίσθησης των πραγμάτων εκλαμβάνει την έννοια στην πρωτόλεια εκδοχή της, και την προσγειώνει με πρόσημο συντηρητισμού, οπισθοδρόμησης και έλλειψης υποτίθεται κάποιας φαντασίας. Εκτιμά αυτή η αριστερά ότι εκλείπει δήθεν η δημιουργικότητα, το πάθος, η φαντασίωση του ονειρικού, και συγχέει την έννοια στην διαφορετική υπόστασή της στο ατομικό υποσυνείδητο και στην συλλογική, εθνική στόχευση.

Ενώ απο την άλλη, μία δεξιά που βρίσκεται μακριά απο τα προτάγματα της φιλελεύθερης δημοκρατίας, αντιλαμβάνεται την έννοια κάτι σαν αποκατάσταση μίας μηχανιστικής επιβολής του παλιού δόγματος «νόμος και τάξη».

Και βέβαια δεν επιχείρησα να νοηματοδοτήσω το στόχο της κανονικότητας, μετά απο μία δεκαετή κρίση της χώρας, ούτε με τον έναν, ούτε με τον άλλον τρόπο.

Αλλά ως προϋπόθεση της θεσμικής κατοχύρωσης και της κατάκτησης ενός ελάχιστου ορθολογισμού του κράτους και της δημόσιας σφαίρας , απέναντι στην αναιμική παράδοση και στις πρόσφατες παρεκκλίσεις. Ως ένα συνώνυμο της νεωτερικότητας που χρειάζεται μία χώρα, που εισήλθε νεόπτωχα και αδηφάγα στον μεταμοντερνισμό και την διαδικτυακή επικοινωνία της μαζικής κοινωνίας. Μίας κοινωνίας που έχει εκκρεμότητες θεσμικής θωράκισης και ευρωπαϊκής σύγκλισης, σε πολλούς τομείς.

Αυτό που ψέλλιζαν πολλοί ψύχραιμοι και μη ιδεοληπτικοί άνθρωποι στα καφενεία, και στις κατ’ ιδιαν συζητήσεις.

Αλλά το αίτημα της κανονικότητας δεν αφορά μόνο την Ελλάδα στη παρούσα συγκυρία. Μετά την επέλαση των λαϊκιστικών και αυτοκαταστροφικών ρευμάτων του αριστεροδεξιού νεολαϊκισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, το αίτημά της νοηματοδοτείται σήμερα ακόμη και σε χώρες όπως η Αμερική, η Μεγάλη Βρεταννία και βέβαια η Τουρκία. Και για όλα αυτά, και πολλά ακόμη, μίλησαν οι αγαπημένοι μου φίλοι, που με τίμησαν και τους ευχαριστώ θερμά για τα λόγια τους"