Ο φαύλος κύκλος της αποφυγής

Ο φαύλος κύκλος της αποφυγής

Ο Αχιλλέας αποφεύγει όσο μπορεί περισσότερο τις καταστάσεις που τον δυσκολεύουν στο γάμο του... δεν μιλά για αυτό που νιώθει... δεν διεκδικεί αυτό που χρειάζεται... δεν απαντά με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις που δέχεται από τη σύζυγό του... όσο περισσότερο αποφεύγει να μιλήσει, τόσο περισσότερο κλείνεται στον εαυτό του... κι όσο περισσότερο κλείνεται στον εαυτό του, τόσο περισσότερο απομονώνεται από τη σύντροφό του... υπάρχουν φορές που αναρωτιέται αν θα μπορέσει ποτέ να αντιμετωπίσει τα προβλήματα χωρίς να το βάλει στα πόδια... μήπως τελικά το να αποφεύγει αυτά που τον πιέζουν είναι το μόνο που ξέρει να κάνει στη ζωή του;

Όσο πιο δυσάρεστη είναι μία εξωτερική ή εσωτερική πραγματικότητα, τόσο περισσότερο τείνουμε να την αποφεύγουμε προκειμένου να ανακουφιστούμε από τα αρνητικά συναισθήματα που πυροδοτεί μέσα μας. Αυτή η συμπεριφορά, η συμπεριφορά της αποφυγής, έχει κέρδος και κόστος καθώς από τη μια μας γλυτώνει από τη δυσφορία και από την άλλη μας στερεί τη δυνατότητα να διαχειριστούμε το πρόβλημα και να μάθουμε τελικά αν είμαστε ικανοί ή όχι να το λύσουμε.

Όσο περισσότερο αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με τις δυσκολίες στη ζωή μας, τόσο λιγότερο δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας και τις ικανότητές μας. Όσο περισσότερο αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στη ζωή μας, τόσο μεγαλύτερα αυτά γίνονται καθώς παραμένουν άλυτα και διογκώνονται. Όσο λιγότερες πρωτοβουλίες παίρνουμε, τόσο πιο παθητικοί γινόμαστε. Όσο πιο παθητικοί γινόμαστε, τόσο λιγότερο πιστεύουμε στον εαυτό μας και κυρίως στην ικανότητά μας να τα καταφέρουμε.

Είναι αναμενόμενο ως ένα βαθμό να προσπαθούμε να φύγουμε όσο πιο μακριά γίνεται από μια επώδυνη πραγματικότητα προσπαθώντας να γεμίσουμε την καθημερινότητά μας με διάφορες δραστηριότητες που μας ευχαριστούν ή που απλώς γεμίζουν το χρόνο μας αποτελώντας έναν καλό αντιπερισπασμό μετατοπίζοντας την προσοχή μας από το πρόβλημα σε κάτι άλλο. Όσο περισσότερα εξωτερικά ερεθίσματα βάζουμε στη ζωή μας, τόσο λιγότερο χρόνο έχουμε να σκεφτούμε. Όσο λιγότερο χρόνο έχουμε να σκεφτούμε, τόσο λιγότερο νιώθουμε.

Είναι σίγουρα ευκολότερο να αποφεύγουμε αυτά που μας δυσκολεύουν στο ταξίδι της ζωής μας. Δεν θα πρέπει όμως να μας ξαφνιάσει αν ανακαλύψουμε πως χάσαμε το δρόμο μας ή ακόμα και τον προορισμό μας.

Νέλη Βυζαντιάδου