Το ότι ο Ολυμπος είναι πραγματικό βουνό και όχι δημιούργημα της φαντασίας φαίνεται πως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο εξωτερικό, όχι τουλάχιστον όσο νομίζουμε ή θέλουμε να πιστεύουμε στην Ελλάδα....
Η δημιουργός της σειράς ντοκυμαντέρ Mt Olympus,Αθηνά Κρικέλη και ο διευθυντής φωτογραφίας Δημήτρης Ζησόπουλος, είναι καλεσμένοι
στην εκπομπή Ευ ζην με τον Ευγένιο Παπαδόπουλο.
Η Αθηνά Κρικέλη είναι μια καταξιωμένη δημοσιογράφος που ζεί στις Η.Π.Α.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη αλλά έλκει την καταγωγή της από το νομό Λάρισας.
Η Αθηνά Κρικέλη είναι δημοσιογράφος και παραγωγός ντοκιμαντέρ. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ζει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη.
Υπήρξε διευθύνουσα σύμβουλος στην πρώτη διαδικτυακή ελληνοαμερικανική τηλεόραση και δημιούργησε την εταιρεία «Ellopia Media Group».
Τα ντοκιμαντέρ της έχουν βραβευθεί τρεις φορές από την Ελλάδα, από τον αείμνηστο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, ενώ επίσης έχει βραβευτεί το 1997 και από τον πρώην δήμαρχο της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι για την προσφορά της στην διαμόρφωση της κουλτούρας της Νέας Υόρκης.
Το 2006 κέρδισε δύο βραβεία Telly Awards στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 2007 κερδίζει άλλα δυο ίδια βραβεία για τα ντοκιμαντέρ «Εντατική μιας ζωής» και «Οι εγκλωβισμένοι στην Κύπρο».
Υπήρξε η μόνη Ελληνίδα που αποτέλεσε μέλος της κριτικής επιτροπής των βραβείων Emmy Awards. Είναι ανταποκρίτρια της Φωνής της Αμερικής στην Νέα Υόρκη, ενώ η ραδιοφωνική της εκπομπή «Τα δικά μας» φιλοξενείται στο Μουσείο Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης της Αμερικής ως το πιο αντιπροσωπευτικό της ελληνικής γλώσσας.
Επίσης είναι πολιτική ανταποκρίτρια της ΕΡΤ 3. Είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας των Τηλεοπτικών Τεχνών και Επιστημών (National Acacemy Of Television Arts and Sciences, ΝATAS), του Συλλόγου Τεχνολόγων Μηχανικών Πληροφορικής (Σ.Μ.Π.Τ.Ε.), του Foreighn Press και του Συνδέσμου Ανταποκριτών των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Correspondent Associaltion, UNCA).
Όλυμπος, όπως λέμε Ατλαντίδα
«Επειδή ζω πολλά χρόνια στην Αμερική και επειδή συνεργάζομαι και με το "National Geographic" και έχω ταξιδέψει πολύ, σε όλο τον πλανήτη, έχω αντιληφθεί ότι ο Όλυμπος γενικώς είναι ένα πολύ αμφιλεγόμενο θέμα, γύρω από το οποίο υπάρχει ένα... σύννεφο. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ένα μυθικό βουνό που δεν υπάρχει. Ότι είναι κάτι σαν την... Ατλαντίδα. Προβάλλοντας ένα πρώτο μικρό ντοκιμαντέρ για τον Όλυμπο, αρχικά σε κοινό στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια σε κάποια πανεπιστήμια της Αμερικής, συνειδητοποίησα ότι η αντίδραση ήταν παντού η ίδια: Μα υπάρχει ο Όλυμπος; Δεν είναι μυθικό βουνό; [...] Στην αρχή θύμωσα με τους... αδιάβαστους Αμερικανούς. Μέτρησα όμως 500 προβατάκια για να μου φύγει ο θυμός και σκεπτόμενη πως δεν μπορεί να είμαι μόνο εγώ σωστή και όλοι οι άλλοι να κάνουν λάθος, μπήκαν στο Διαδίκτυο και έψαξα να βρω πληροφορίες για τον Όλυμπο, στα αγγλικά. Δεν υπήρχε τίποτα το ιδιαίτερο. Βρήκα κάποια video games, κάτι χολιγουντιανές ταινίες, κάποια επεισόδια της Ζάνα κ.α. Εκ των πραγμάτων κάθε άνθρωπος στην άλλη άκρη της γης, βλέποντας αυτά πιστεύει όντως ότι δεν υπάρχει ο Όλυμπος και ότι είναι μόνο ένας μύθος όπως είναι οι αρχαίοι θεοί» επισημαίνει η Αθηνά Κρικέλη.
«Η ευθύνη είναι καθαρά δική μας»
«Να σας πω κι αυτό: Γύρισα πίσω είκοσι χρόνια, στα διαφημιστικά του ΕΟΤ. Αυτά που μας έστελναν έξω για να προμοτάρουν την Ελλάδα μας. Ε, σε κανένα δεν υπήρχε ο Όλυμπος! Υπήρχαν μόνο κάποια φευγαλέα πλάνα (των 10 καρέ), χωρίς να μένει σε κανέναν ότι αυτό είναι ο Όλυμπος. Και αναρωτιέμαι: Είναι δυνατόν τα ονόματα Μέγας Αλέξανδρος και Όλυμπος που είναι τα πιο αναγνωρίσιμα ονόματα στον πλανήτη να μην τα αξιοποιούμε εμείς; Δεν χρειάζεται να διαθέσεις χρήματα γι' αυτό το πράγμα. Λες Όλυμπος και ο άλλος τον τοποθετεί αμέσως στην Ελλάδα, ακόμη κι αν δεν ξέρει καν που είναι η Ελλάδα. Τι πιο απλό από το να προβάλεις τον Όλυμπο; (...) Ετσι λοιπόν αποφασίσαμε και δημιουργήσαμε μια ομάδα με ταλαντούχα παιδιά, Ελληνες από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αμερική, που πιστεύουν στο ίδιο όραμα. Είμαστε συνειδητοποιημένοι ότι δεν θα κάνουμε λεφτά από αυτό, ότι δεν θα πάρουμε κονδύλια, ότι δεν θα μας βοηθήσει κάποιος εθνικός φορέας, όμως δεν μας νοιάζει... Για εμάς είναι ένα στοίχημα. Δεν μας ενδιαφέρει αν μας ξέρει κάποιος στη Ελλάδα ή αν θα μας δείξει κάποιο ελληνικό κανάλι. Μας ενδιαφέρει να δούνε την Ελλάδα οι μη Ελληνες, αυτοί που ζουν εκτός ελληνικών συνόρων. Γι' αυτό και όλα τα ντοκιμαντέρ γίνονται στην αγγλική γλώσσα με ελληνικούς υπότιτλους. Έχουμε πάρει σβάρνα όλα τα φεστιβάλ. Έχουμε τιμηθεί με παγκόσμιες πρωτιές. Από την Κορέα μέχρι τον Καναδά και από την Αυστραλία μέχρι την Αμερική, με πολύ σημαντικά βραβεία» προσθέτει.
Το Όσκαρ μπορεί να περιμένει;
Οικονομικοί λόγοι κρατούν την Αθηνά έξω από τη λίστα των υποψηφιοτήτων για ένα Όσκαρ. Όπως η ίδια εξηγεί, ενώ ο φάκελος για το ντοκιμαντέρ «Mount Olympus the creation» πληροί όλες τις προϋποθέσεις να είναι υποψήφιο για Όσκαρ δεν «κλείνει», γιατί το ντοκιμαντέρ πρέπει να προβληθεί μια εβδομάδα στη Νέα Υόρκη και μία στο Λος Άντζελες. Αυτό είναι μέσα στα κριτήρια. «Αυτό λοιπόν κοστίζει γύρω στις 20.000 δολάρια, που δυστυχώς δεν έχουμε, αλλά ούτε βρίσκεται και κάποιος να μας τα διαθέσει, έστω και ως δάνειο. Σκεφτείτε πως και μόνο να φτάσει το ντοκιμαντέρ στα Όσκαρ, ακόμη και να μην διακριθεί, αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό» προσθέτει.
Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ έχει σαρώσει τις διακρίσεις: Πήρε εφτά παγκόσμια χρυσά βραβεία, και ήταν προτεινόμενο και για ΕΜΙ, ενώ ο Γιώργος Χατζής από τους «Άγαμους Θύτες», που έγραψε τη μουσική, πήρε το 2ο βραβείο στα global music awards. Η δε φωνή που αφηγείται είναι του Ντέιβιντ Ουάσιγκτον, που αποτελεί την επίσημη φωνή του «National Geographic».
Γεννήθηκα στις 27 Μαρτίου του 1971 στα Γρεβενά, πεντακόσια μέτρα μακρυά από την πλατεία όπου οι αδελφοί Μανάκια γύρισαν το πρώτο ντοκιμαντέρ στον κόσμο με τίτλο ‘Παζάρι στα Γρεβενα’. Η πρώτη μου επαφή με την κινηματογραφική μηχανή έγινε σε ηλικία πέντε ετών χάρη σε μιά philips super 8 που είχε ο πατέρας μου, και γράφοντας δεκάδες μέτρα ταινίας.
Το 1982, την εποχή που οι πρώτοι προσωπικοί (οικιακοί) υπολογιστές εμφανίστηκαν στη ζωή μας βρέθηκα κάτοχος ενός τέτοιου μηχανήματος. Οι δυνατότητές τους πάνω στα γραφικά με ώθησε ώστε να καταστώ ως ένας από τους πρωτοπόρους στο χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας.
Οι παράλληλες σπουδές στη μουσική (θεωρία μουσικής και πιάνο) μου έδωσαν στοιχεία αισθητικής παιδείας. Το 1988 με την εμφάνηση της τεχνολογίας "sampling" πειραματίζομαι με την μουσική τεχνολογία και γράφω σήματα για ραδιοφωνικούς σταθμούς σε όλη την Ελλάδα. Ακόμη και σήμερα συνεχίζω να συνθέτω μουσική είτε για σήματα στις παραγωγές μου, είτε ακόμη και ολόκληρη τη μουσική επένδυση στα ντοκιμαντέρ της elixis...
Παράλληλα και από το 1978 ανελειπώς δραστηριοποιούμαι στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στον στίβο πετυχαίνοντας πολλές Εθνικές και κάποιες, ελάχιστες διεθνείς διακρίσεις. Η εμπλοκή μου με τον αθλητισμό την έχω αξιοποιήσει πολλάκις στις παραγωγές μου, καθώς γνωρίζω τα του "πρωταθλητισμού" από μέσα και σε βάθος χρόμου που υπερβαίνει την 30ετία και μάλιστα βιωματικά.
Την ίδια χρονιά και στα πλαίσια των ανησυχιών μου περί εικόνας και ήχου, ο ερασιτεχνισμός μετασχηματίζεται σε κάτι πιό σοβαρό με την ίδρυση εκ μέρους μου μιας απ’ τις πρώτες εταιρίες ψηφιακών οπτικοακουστικών παραγωγών στην χώρα μας (SAS audiovisual applications). Με την έλευση της ελεύθερης τηλεόρασης βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη όπου και ξεκινά μια μακροχρόνια συνεργασία με την ΕΤ-3.
Πρώτη μου παραγωγή η σειρά εκρομπών ‘Αδρεναλίνη’ που πιθανόν να ήταν η πρώτη παγκοσμίως παραγωγή που υλοποιήθηκε εξ’ ολοκλήρου ψηφιακά, την εποχή που οι beta μεσουρανούσαν. Στο πεδίο των καινοτομιών εντάσσονται και εφαρμογές όπως η πρώτη (πιθανότατα κι αυτή παγκοσμίως) off-line τετρακάμερη τηλεοπτική παραγωγή.
Από τότε μέχρι και σήμερα έχω υλοποιήσει πολλές δεκάδες τηλεοπτικών παραγωγών, υπηρετώντας την ιδέα μιας ποιοτικής τηλεόρασης και με σαφή πολιτιστικό και ψυχαγωγικό (με την ορθή ένοια του όρου) προσανατολισμό. Καθώς είμαι αντίθετος στην υπερεξιδείκευση αλλά υπέρ της αξιοποιήσεως του ΄ταλέντου΄ η θέση μου στην κάθε παραγωγή εναλλάσσονταν μεταξύ αυτής του σκηνοθέτη, του διευθυντή φωτογραφίας, του εικονολήπτη, ακόμα και αυτής του χειριστή steadicam.
Μέχρι σήμερα (2008), υπέγραψα με μία από τις ιδιότητες σε πάνω από 28 σειρές δικής μου παραγωγής που προεβλήθησαν από την ΕΤ-3 κυρίως. Αξιόλογη κατά τη γνώμη μου είναι και η συνεργασία με τον Οργανισμό τροφίμων του ΟΗΕ (Food Aid Organization) η οποία αφορά την παραγωγή σειράς μικρού μήκους ντοκιμαντέρ παρουσίασης του έργου του σε χώρες της Βαλκανικής.
Η συνεργασία μου με τους πολύ αξιόλογους συνεργάτες της εταιρίας παραγωγής μου μας έχει ωθήσει ώστε από νωρίς να βγούμε από τα σύνορα της χώρας μας, και να παράξουμε τηλεοπτικά προϊόντα - κυρίως ντοκιμαντέρ – από τη Φινλανδία μέχρι το Αφγανιστάν και από τη Ρωσία εώς την Αίγυπτο. Στις ‘Ολυμπιακές πρωτεύουσες τις Ευρώπης’ μια (υπερ)παραγωγή στα πλαίσια των ‘Ολυμπιακών προγραμμάτων’ της ΕΡΤ παρήξαμε 10 επεισόδια, ένα σε κάθε μία Ευρωπαϊκή πόλη που φιλοξένησε Ολυμπιάδα στο παρελθόν.
Σήμερα, συνεχίζω να είμαι ένας εκ των ιδιοκτητών αλλά και βασικό στέλεχος του γραφείου παραγωγής ‘ΕΛΙΞΙΣ οπτικοακουστική’ μιας από τις παλαιότερες στον χώρο των τηλεοπτικών παραγωγών στην Ελλάδα.
Φιλοδοξώ να καταστήσω την ΕΛΙΞΙΣ οπτικοακουστική σε μια "ομπρέλα" παραγωγής ουσιωδών προγραμμάτων για την τηλεόραση κυρίως.
