Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
pasalidis

Φόρος Τιμής στη μνήμη του Γιάννη Πασαλίδη

από xper
δημοσιεύτηκε13 March, 2019
ΧΩΡΙΣσχόλια

Η «Επιτροπή Πρωτοβουλίας για την προβολή του έργου και τη διατήρηση της μνήμης του Γιάννη Πασαλίδη»  καλεί όλους τους πολίτες, άνδρες  και γυναίκες αυτή την Παρασκευή , 15 Μαρτίου 2019 και ώρα 5μμ, ημέρα θανάτου πριν από 51 χρόνια του αείμνηστου πολιτικού, 
να συγκεντρωθούν στον τάφο του, στα Κοιμητήρια Καλαμαριάς και να αποτίσουν φόρο τιμής στον άνθρωπο Γιάννη Πασαλίδη, τον "γιατρό των φτωχών" όπως αποκλήθηκε, τον αγωνιστή πολιτικό που σε όλη του τη ζωή δίδαξε ήθος, συνέπεια και αποφασιστικότητα.

pasalidi-tafos


Τα μέλη της Επιτροπής Πρωτοβουλίας:
-Γιάννης Νισύριος , δικηγόρος Θεσσαλονίκης , εγγονός του Γιάννη Πασαλίδη
-Σπύρος Κουζινόπουλος, δημοσιογράφος, συγγραφέας-ιστορικός ερευνητής.
-Μανόλης Λαμτζίδης,  πρ. Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης , Αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμαριάς
-Κώστας Πασαλίδης, συνδικαλιστής στο Σωματείο Εργαζομένων της ΔΕΗ (Κοζάνη), μέλος της Ευξείνου Λέσχης Κοζάνης
-Καίτη Τσαρουχά-Κομψοπούλου , στέλεχος της ΕΔΑ, κόρη του δολοφονημένου από τη χούντα βουλευτή της ΕΔΑ Γιώργη Τσαρουχά

pasalidis

ο Γιάννης Πασαλίδης, υπήρξε πολιτικός με ήθος και αξίες, σπουδαίος κοινοβουλευτικός άνδρας, ενωτική φυσιογνωμία της Αριστεράς, υπερασπιστής των δικαιωμάτων του ποντιακού και όλου του προσφυγικού ελληνισμού, πρωτεργάτης της Εθνικής Αντίστασης, ανθρωπιστής γιατρός που τίμησε τον όρκο του Ιπποκράτη και απέκτησε επάξια τον τίτλο του «γιατρού των φτωχών», καθώς πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του ως μαιευτήρας σε εκατοντάδες γυναίκες της Θεσσαλονίκης.

Η πολιτική του δραστηριότητα είχε ξεκινήσει από την προεπαναστατική ακόμη Ρωσία, όταν σπούδαζε φοιτητής Ιατρικής στην Οδησσό.

Εκεί, παρακολούθησε την εξέγερση των ναυτών του θωρηκτού “Ποτέμκιν”, πήρε μέρος στην Οκτωβριανή Επανάσταση, ακολούθησε όμως στη συνέχεια το κόμμα των μενσεβίκων, για να γίνει βουλευτής και υπουργός Εξωτερικών στη Δημοκρατία της Γεωργίας, όταν αυτή ανακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1918.

Ενώ μετά τον ερχομό του στη Θεσσαλονίκη, το 1922, πρόσφερε επί 7 χρόνια τις υπηρεσίες του ως διευθυντής στο “Ρωσικό” Μαιευτήριο Θεσσαλονίκης, στην οδό Παπαναστασίου 21, εκεί που σήμερα στεγάζεται το Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας.

Ο πρόεδρος της ΕΔΑ, που πέθανε φτωχός, όπως όλοι οι ευπατρίδες πολιτικοί, είχε τεθεί από τη χούντα σε κατ’ οίκον περιορισμό, ουσιαστικά φυλακισμένος στο σπίτι του, στη γωνία Τσιμισκή και Χρυσ. Σμύρνης 23, από την πρώτη ημέρα επιβολής της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, μέχρι την ημέρα του θανάτου του, στις 15 Μαρτίου 1968.